Liberia: van vrijheidsideaal naar verloren paradijs

Als enthousiaste twintiger vertrekt de schrijver in de jaren zeventig van de vorige eeuw naar het West-Afrikaanse land Liberia. Hij gaat er les geven aan de Universiteit van Liberia. Onder zijn studenten bevinden zich latere ministers; een van zijn studenten ontpopt zich als een gevreesde warlord. Een van zijn collega’s wordt zelfs president.
Tijdens zijn jarenlange verblijf in Liberia reist de schrijver naar alle uithoeken van het land, bezoekt er rubberplantages en ijzermijnen en spreekt met managers en arbeiders. In de hoofdstad Monrovia ontmoet hij politieke activisten, journalisten, ministers, ambtenaren en academici die hem veel over het land vertellen: Afrika’s eerste onafhankelijke republiek, in 1847 gesticht door vrijgemaakte slaven uit de Verenigde Staten.
 
Bijna veertig jaren later blikt hij in dit persoonlijke relaas terug op het land waarvan hij is gaan houden. In 2012 gaat hij terug en treft een land aan dat bezig is op te krabbelen na twee gruwelijke burgeroorlogen die naar schatting 250.000 mensen het leven kostten en een onbekend groot aantal gewonden en getraumatiseerden tot gevolg hadden. Hoe kan een land dat als een van de meest stabiele in Afrika gold zo afglijden naar chaos en anarchie? Wat ging er mis? De schrijver doet dit vanuit eigen waarnemingen uit de doeken. Hij gaat daarbij kritisch in op de rol van de huidige president van Liberia, Ellen Johnson Sirleaf, Afrika’s eerste democratisch gekozen vrouwelijke president en in 2011 medewinnares van de Nobelprijs voor de Vrede.

Lees het boek hier.