Van kwaad tot regenboog: emoties rond verzoening. Van Desmond Tutu tot Jonathan Jansen

De auteurs geven een praktijkvoorbeeld van verzoening als omgang met het kwaad. Het speelt in de academische wereld van Zuid-Afrika, die de apartheid maar moeizaam van zich af blijkt te schudden. Jonathan Jansen, de eerste zwarte rector van de Universiteit van de Vrijstaat, is zich bewust van alle emoties die spelen, en kiest de weg van verzoening in de eerste plaats door zichzelf kwetsbaar op te stellen. Bij zijn aantreden als rector wordt hij meteen geconfronteerd met een geruchtmakend incident: blanke studenten toonden op een Youtube-filmpje hoe zij urineerden op voedsel dat vervolgens aan vrouwelijke zwarte stafleden werd aangeboden. De rector laat merken dat hij het feit dat dit door veel ouders als studentikoze grap wordt afgedaan nog zorgwekkender vindt dat het vernederende, racistische gebeuren zelf. Niettemin beschouwt hij de schuldige studenten als 'zijn' studenten en hij stuurt hen niet van de universiteit. De stafleden krijgen een financi‰le genoegdoening, en in het studentenhuis waar het plaatsvond wordt een instituut voor raciale verzoening gevestigd.